شاعرانه - poetic

در ميزگرد ادبی ایکنا عنوان شد:ميزگرد «بررسی شعر کوتاه پس از انقلاب اسلامی» با حضور صادق رحمانی و عبدالرحيم سعيدی‌راد؛ دو پيشكسوت اين عرصه در خبرگزاری قرآنی برگزار شد.به گزارش خبرنگار ایکنا، شعر کوتاه از جمله قالب‌های رایج شعر فارسی است که از نمونه‌های قدیم‌تر و متعالی آن را در رباعی‌های خیام، دوبیتی‌های باباطاهر و... شاهد هستیم. این قالب شعری در برهه‌ای از تاریخ ادبیات کم‌رنگ شده اما در دوران معاصر، به‌ویژه پس از انقلاب اسلامی مجددا مورد توجه قرار گرفته و سیر صعودی یافته است.در ایام چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در نشستی با عنوان «بررسی شعر کوتاه پس از انقلاب اسلامی» در ایکنا میزبان صادق رحمانی و عبدالرحیم سعیدی‌راد، دو شاعر پیشکسوت معاصر بودیم و با این دو ادیب که هر دو مجموعه شعر کوتاه در کارنامه شعری خود دارند، مسیر حرکت شعر کوتاه پس از انقلاب، فراز و فرودها و توفیقات آن را به گفت‌وگو نشستیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانیم.ایکنا: جریان شعر کوتاه پس از انقلاب از کجا شروع شد و با کدام شاعر یا موج شعری کلید خورده و مسیری که تا به امروز طی کرده به چه نحوی بوده است؟ آیا توانسته جایگاه خود را در شعر امروز پیدا کند یا خیر؟!سعیدی‌راد: انقلاب اسلامی که از سال ۵۷ شروع شد، یک انقلاب فرهنگی بود و شعر از لحظه اول در این خیزش مردمی حضور داشت و اینکه با شعارهایی که مردم در اول انقلاب می دادند شعر با انقلاب هم‌پا شد و شاعران یکی یکی به این جریان پیوستند و شروع به شعر گفتن پیرامون انقلاب و ایدئولوژی‌های مردمی کردند و باورها و آرمان‌ها در محتوای شعرها آمدند و کم‌کم جریان شعر پس از انقلاب شکل گرفت و شعر راه خود را پیدا کرد و حضور خود را در بین مردم پررنگ تر کرد.این جریان, ...ادامه مطلب

(٢ - ١٩:٣٨) ١٤٠١/٠٥/کوتاه‌نوشتی درباره عبدالرحیم سعیدی‌راد و نگاهی به یک شعرش*به قلم رضا قنبریایرنا/ جامعه‌شناسی، رشته‌ی درسی من، دانشی عجیب و پیچیده و بسیار کاربردی است، به‌خصوص وقتی با ادبیات پیوند می‌خورد تبدیل به دانشی هیجان‌انگیز و پیچیده و بسیار بسیار کاربردی می‌شود.به خلاف فلسفه و دانش ادبی که ایدئولوژی در هنر را چیزی ناخوشایند می‌دانند دانش جامعه‌شناسی ادبی قائل به این است هیچ شخصی وجود ندارد که بدون ایدئولوژی باشد. روبرت اسکارپیت از پایه‌گذاران جامعه‌شناسی ادبی یک کلان‌بحث دارد درباره اینکه چطور فرهنگی که شخص در آن بزرگ شده بر زبان نوشتار او اثر می‌گذارد؛ اینکه پیوند عمیقی میان نگره‌های معرفت‌شناختی و تجربیات زیستی و پرورش فرهنگی شخص با "زبان اثر او" وجود دارد.عبدالرحیم سعیدی راد شاعری به معنای عمیق کلمه دارای زبان ساده و ساختارهای ساده در شعر است؛ او در زندگی اجتماعی انسانی ساده و باورمند و انسان‌گرا و برخاسته از زیست‌بوم جنوب ایران است و همین خصوصیات در زبان نوشتارش نیز بازتاب دارد؛ زبان ساده {از نوع دلپذیرش} که جنس کلماتش و نحوه‌ی چیدمان کلامی‌اش سویه‌ی اعتقادی و اخلاق‌گرا و عاطفی دارد. او نه شاعری زبان‌ورز است (چنانکه جریان شعر دهه هفتاد بر آن تاکید دارد) نه شاعری تجربه‌ورز در زبان (چنانچه مثلن هوشنگ چالنگی یا بهرام اردبیلی بودند)؛ او به طور ارادی و هوشمندانه زبان ساده را انتخاب میکند زیرا می‌داند هم مخاطب با آن راحت‌تر ارتباط می‌گیرد هم اینکه موضوعات مورد نظرش را در یک ظرف زبانی ساده، راحت‌تر و لطیف‌تر می‌تواند بیان کند. اگرچه وجه ایدئولوژیک (نگره‌های سیاسی و دینی و فرهنگی او) در شعرش زیاد و آشکار به چشم می‌آید اما به طور جالبی شعر او به سمت شعارگرایی یا بیان رو, ...ادامه مطلب